Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ) και το Προπτυχιακό του Πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» και ο Αιγεύς – Εταιρεία Αιγαιακής Προϊστορίας διοργανώνουν δημόσια ομιλία με τίτλο: «Λόφος Καστέλλι Χανίων. Το ανακτορικό κέντρο της Κυδωνίας κατά τον 14ο και 13ο αι. π.Χ.» και ομιλήτρια τη Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, Επίτιμη Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά την Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022 στις 19:00 στον εξής σύνδεσμο: https://bit.ly/3NrENLl

Οι ανασκαφές στην πόλη των Χανίων έχουν ισχυροποιήσει την άποψη ότι η Κυδωνία των μινωικών χρόνων ταυτίζεται με τη θέση όπου σήμερα αναπτύσσεται η πόλη των Χανίων. Οι αναγωγές των απαρχών της πόλης μέσα στο προελληνικό μυθολογικό υπόστρωμα διασταυρώνονται με τα τεκμήρια από το παλίμψηστον της αρχαιο-λογικής στρωματογραφίας, τα οποία έρχονται στο φως κάτω από το σύγχρονο επίπεδο ζωής της πολυάνθρωπης και κοσμοπολίτικης πόλης. O χαμηλός λόφος του Καστελλιού σε δεσπόζουσα θέση σε σχέση με το φυσικό λιμάνι στα βόρεια και τον χανιώτικο κάμπο στα νότια, επιλέχτηκε εξαρχής ως το πιο πρόσφορο σημείο για την εγκαθίδρυση του πρώτου οργανωμένου οικιστικού πυρήνα και του μινωικού ανακτόρου στη συνέχεια.

Στα χρόνια από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έως το 1450 π.Χ. παρατηρείται αμφίδρομη επίδραση και σύγκλιση μινωικών και  μυκηναϊκών στοιχείων στην Κυδωνία. Γεγονός είναι ότι μετά το 1450 π.Χ. νέα διοίκηση εγκαταστάθηκε στην Κνωσό και την Κυδωνία και χαρακτηριστικά μυκηναϊκά έθιμα υιοθετήθηκαν ταυτόχρονα στην Κεντρική και Δυτική Κρήτη. Κατά την προτελευταία αυτή περίοδο του μινωικού πολιτισμού, που σήμερα συνηθίζεται να αποκαλείται τελική ανακτορική ή τρίτη ανακτορική ή μυκηναϊκή, στην Κυδωνία η μυκηναϊκή επιρροή είναι εντονότερη και ιδρύεται νέο ανάκτορο.  Η θέση των Χανίων ως η πλησιέστερη κρητική πόλη στα κέντρα της Πελοποννήσου και της ηπειρωτικής Ελλάδας, έπαιξε ασφαλώς καθοριστικό ρόλο. Οι επαφές της πόλης με άξονα το εμπόριο δεν περιορίζονται μόνο στην υπόλοιπη Κρήτη, την ηπειρωτική Ελλάδα και τις Κυκλάδες. Από τη μελέτη της κεραμικής ανιχνεύονται σχέσεις με την Κύπρο, Χαναάν, Συρία, Αίγυπτο, Ιταλία και Σαρδηνία, τεκμηριώνοντας την ύπαρξη ενός εκτεταμένου εμπορικού δικτύου μέσα από θαλάσσιους δρόμους. Γύρω στο 1250 π.Χ. (ΥΜ ΙΙΙΒ1) ένας καταστροφικός σεισμός και η ενεργοποίηση ενός ρήγματος που διατρέχει τις υπώρειες του λόφου του Καστελλιού προκάλεσαν την καταστροφή του ανακτόρου. Ιδιαίτερος λόγος γίνεται για την τελετουργική θυσία που έλαβε χώρα στα ερείπια του ανακτόρου στην περιοχή του ρήγματος και για την καθηλωτική εικόνα του ίδιου του ρήγματος.